Бо не ўсё ж пра высокае пісаць, калі тут душу рве на часткі!..
Я яшчэ спадзявалася, што выпадковасць. Што проста штосьці пайшло не так. Што часова і стане на свае месцы.
Анягож.
Ужо вечар, і нічога не мяняецца, і вельмі падобна на тое, што давядзецца прызвычайвацца.
(
Блін )